Kolonisten van de Veluwe

Hoewel het al weer twee weken geleden is wilde ik er toch nog een berichtje over plaatsen. Waarom? Nou omdat deze activiteit twee van mijn hobby’s combineerde: geocaching en bordspellen.

Zondag 22 september hadden we een familiedag van de familie van Delien. We gingen naar Beekbergen om daar ‘Kolonisten van de Veluwe’ te spelen. Eerst werden er zes groepjes gevormd van 4 tot 5 personen, waarna we met twee groepjes op pad werden gestuurd met een koffertje, twee knapzakken (met daarin drinken en snoep voor onderweg), een flesje water en een GPS. Ik zat in een team met Esther, een neef, een oom en een tante van Delien. Delien zat samen met Yde in een ander team.

Hoe het spel werkte? In de GPS stonden een aantal waypoints (coördinaten), bij de start van het spel kregen we te horen naar welk waypoint we als eerste moesten gaan. Op dat waypoint aangekomen moesten we op zoek naar een icoontje wat ergens verstopt was. Dit konden 3 icoontjes zijn: een dobbelsteen, een sterretje of een uitroepteken. Elk icoontje gaf een andere actie aan die we ter plaatse moesten uitvoeren.

Vonden we een dobbelsteen, dan moesten we de gaan dobbelen. In de koffer vonden we naast de dobbelstenen ook een scorekaart. Zowel de dobbelstenen als de scorekaart leken rechtstreeks afkomstig uit ‘Kolonisten van Catan – het kaartspel’. En ook de uitleg die erbij hoorde gaf aan dat het hier op zijn minst op gebaseerd was: kort gezegd, je moest dobbelen om grondstoffen bij elkaar te sparen om zo straten, dorpen en steden te bouwen. Beide teams mochten dit om de beurt doen om op die manier aan het eind van het spel zoveel mogelijk punten te hebben verzameld. Na het dobbelen moesten we het spiegeltje gebruiken wat in het koffertje zat. Aan de onderkant van het blokje waar het dobbelsteen-icoontje op stond vonden we dan namelijk het nummer van het volgende waypoint.

Kwamen we echter een sterretje tegen dan hield dat in dat we met de GPS een chirp moesten ontvangen. Een chirp is een draadloos baken dat kan worden ontvangen met een Garmin GPS. Als het signaal wordt opgepikt zal op de GPS een bericht te lezen zijn wat is uitgezonden door de chirp. In ons geval was dat een opdracht die we moesten uitvoeren om te weten wat het volgende waypoint was waar we naar toe moesten. Bijvoorbeeld: breedte van de sloot / 7 = waypointnummer. In de koffer die we hadden meegekregen zaten allerlei hulpmiddelen om de opdachten uit te voeren (een meetlint, een stuk touw met een haak en een verrekijker).

Als we een uitroepteken vonden dan hield dat in dat we verder moesten zoeken. Binnen een aantal meters van dat punt zou namelijk een opdracht verstopt zijn, die we moesten uitvoeren om te weten wat het volgende waypoint was. Voor één van de opdrachten hadden we het flesje water nodig wat we hadden meegekregen. Helaas bleek deze opdracht gesaboteerd, want hoewel we hem goed uitvoerden kwam er geen waypoint-nummer tevoorschijn. Een telefoontje naar de spelleiding was nodig om het spel te hervatten.

Aan het eind van de dag werd gekeken welk team de meeste punten had behaald, zij waren de winnaar van de dag. Helaas wist mijn team niet genoeg punten te behalen om te winnen, maar we hebben wel een hele leuke middag gehad 🙂